Wspólne zamieszkiwanie po rozwodzie

Czy można wspólnie zamieszkiwać po rozwodzie?

Niestety zmiana miejsca zamieszkania w naszych czasach nie jest sprawą łatwą, szczególnie po sprawie rozwodowej. Sądy bardzo różnie interpretują kwestię ustania więzi gospodarczej.

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 1955-05-28, I CO 5/55 (Opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna i Izba Karna rok 1955, Nr 3, poz. 46), gdy przy zupełnym braku więzi duchowej i fizycznej pozostały pewne elementy więzi gospodarczej, rozkład pożycia może być uznany za zupełny, jeśli utrzymanie elementów więzi gospodarczej (np. wspólnego mieszkania) wywołane zostało szczególnymi okolicznościami.

Zdarzają się także sytuacje, w których sąd mimo niewątpliwego ustania więzi emocjonalnej oraz fizycznej i przymusowo utrzymywanej więzi gospodarczej (tj. wspólnego zamieszkiwania, ale w odrębnych pokojach, wspólnego opłacania rachunków, wspólnego prania i gotowania dla dobra dzieci) nie orzekł rozwodu.

Według wielu osób więź gospodarcza istnieje wtedy, gdy małżonkowie prowadzą sprawy dla wspólnego dobra, czyli np. sprzątają, piorą, itp., bo pragną, żeby ich rodzina dobrze funkcjonowała. Tworzą wspólny budżet i wspólnie inwestują, opłacają rachunki i zaspokajają potrzeby rodziny.

Jeżeli małżonkowie zajmują osobne pokoje we wspólnym mieszkaniu. Opłacają z przymusu razem rachunki, bo mieszkanie jest wciąż wspólne, gdyż nie ustała jeszcze wspólność majątkowa. Zamieszkują wspólnie z dziećmi i chcą im oszczędzić traumatycznych przeżyć w związku ze swoim rozwodem, to trudno jest tutaj mówić o istnieniu więzi gospodarczej.

W przypadku rozwodu wskazane jest zajmowanie osobnych pokoi, gotowanie i spożywanie posiłków osobno, pranie wyłącznie swoich rzeczy oraz oczywiście likwidacja wspólnego rachunku bankowego.