Jakie prawa przysługują ofierze przemocy domowej?

Za każdym razem, gdy jakiś z domowników jest agresywny, to dzwoń na policję. Nigdy nie pozostawaj osobą bierną.

Policja ma obowiązek sporządzić notatkę służbową z interwencji i powinna założyć Niebieską Kartę. Założenie Niebieskiej Karty pozwoli instytucjom pomagającym kobietom doświadczającym przemocy domowej, zainteresować się danym problemem.  Takie instytucje udzielają wskazówek, gdzie można uzyskać wsparcie psychologiczne oraz możliwość poznania innych osób o podobnych doświadczeniach.

W przypadku przemocy fizycznej, zawsze pamiętaj o dokonaniu obdukcji, aby potwierdzić, jakie odniesiono obrażenia. Jest to podstawa do domagania się zadośćuczynienia za poniesioną krzywdę, jeżeli np. zostało się oszpeconym lub stwierdzono uszczerbek na zdrowiu.

Znęcanie się jest przestępstwem ściganym z oskarżenia publicznego, a to oznacza, że policja sama się zajmie gromadzeniem materiału dowodowego i pokrzywdzona osoba nie musi się niczym przejmować. Policja będzie prowadzić wszystkie czynności. W celu ustalenia, jakie relacje panują w rodzinie policja przesłucha wszystkich domowników i sąsiadów, przeprowadzając wywiad środowiskowy.

W przypadku, gdy postępowanie prowadzone przez policję potwierdzi, że w danej rodzinie dochodzi do przemocy (psychicznej bądź fizycznej), skieruje do Sądu akt oskarżenia.

Przewidywana kara za przestępstwo znęcania się jest zagrożone pozbawieniem wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeżeli znęcanie się jest połączone ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa zagrożenie to wynosi od roku do 10 lat, natomiast jeżeli ofiara wskutek znęcania, targnie się na swoje życie, jest to kara od 2 do 12 lat.

Ponadto Sąd uznając winę oskarżonego, może orzec poza karą środki karne takie jak:

1/ zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu;

2/ nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym.

Sąd może zawiesić karę pozbawienia wolności, gdy oprawca wcześniej nie był karany, a okoliczności sprawy za tym przemawiają, to może także nałożyć na oskarżonego różne obowiązki, w szczególności obowiązek:

1/ informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby,

2/ przeproszenia pokrzywdzonego,

3/ wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,

4/ wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu, 5/ powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,

6/ poddania się terapii uzależnień,

7/ poddania się terapii, w szczególności psychoterapii lub psychoedukacji,

8/ uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno – edukacyjnych,

9/ powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,

10/ powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób lub zbliżania się do pokrzywdzonego lub innych osób,

11/ opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,

12/ innego stosownego postępowania w okresie próby, które może zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa.